Երեկ ԱԺ քառօրյայի վերջին նիստը տապալվել է` քվորումի բացակայության պատճառով: Սա սովորական երևույթ է մի խորհրդարանի համար, որի պատգամավորների զգալի մասը հետաքրքրված է ամեն ինչով` բացի օրենսդրական գործունեությունից:
Սակայն երեկվա պարագան մի փոքր խորհրդանշական է նույնիսկ մեր խորհրդարանի համար, որովհետև երեկվա նիստի տապալումը պայմանավորված է մեկնարկած նախընտրական արշավով: Նույն պատճառով չի կայանա այս գումարման խորհրդարանի վերջին քառօրյան, ըստ այդմ` երեկ գործող ԱԺ-ն դե ֆակտո դադարեցրել է իր գործունեությունը: Այս փաստը, անշուշտ, կտխրեցնի այն պատգամավորներին, ովքեր հաջորդ խորհրդարանում հաստատ չեն լինի`զրկվելով բարձր աշխատավարձից ու արտոնությունների մի ամբողջ համակարգից:
Պատմություն դարձող խորհրդարանը զուրկ է պատմականությունից, զրկված էր նախաձեռնողական պոտենցիալից` լինելով գործադիրի կցորդը: Քննարկումները հաճախ իմաստազուրկ էին, որովհետև խորհրդարանական անդեմ մեծամասնությունը դակում էր այն օրենքներն, որոնք հաճո էին նախագահականին կամ կառավարությանը:
Գործող խորհրդարանը մի փոքր աշխուժացավ ընդդիմադիր Քառյակի գործունեության ընթացքում` 2014-ին, երբ նույնիսկ մեկ-երկու հանրապետական պատգամավորի բացակայությունը վտանգավոր էր դառնում իշխանության համար:
Սարգիս ԱՐԾՐՈՒՆԻ